Saturday, January 08, 2011

Baasje

In de zomer ben ik jaloers op ze, en dat weten ze. ’s Zomers hebben hondenbezitters zo’n licht onuitstaanbaar Centerparcs-air over zich. Zogenaamd nonchalant slenteren ze dan over het strand, waar ik doelloos lig te verschroeien terwijl zij spontaan, licht en luchtig met de hond in de branding dollen. Dat wil ik ook wel, maar zonder hond krijgt het dollen toch snel iets treurigs. En dus kijk ik afgunstig naar het zongebruinde baasje, met sterk ontwikkelde kuitspieren dankzij de dagelijkse wandelingen door fris geurende bossen, en registreer ik weemoedig het idyllische plaatje wanneer de trouwe viervoeter zijn kop goedmoedig te rusten legt op de benen van de baas wanneer die zich in het warme zand heeft neergelaten. Niet voor lang natuurlijk, want al gauw trekken ze weer verder, een en al levenslustige blijheid.
Wanneer de eerste tekenen van de herfst zich voordoen, neemt mijn jaloezie altijd wat af. Als de eerste straffe noordooster van het jaar over het land giert, voel ik een licht gevoel van triomf: ik hoef lekker niet om zeven uur ’s morgens naar buiten om Nero te laten plassen. Dat overwinningsgevoel houdt meestal maar kort stand. Om precies te zijn: tot de eerstvolgende mooie herfstdag. Als ik dan buiten verveeld wat rondschuifel en al die blijmoedige baasjes door de schitterende herfstkleuren van het park zie struinen, met apporteertakken die de noordooster behulpzaam heeft afgerukt, zou ik een lief ding over hebben voor een beetje entertainment in de vorm van een hond. Zeker als ik al die liefdevolle blikken zie die de baasjes hun hond toewerpen.
Maar dan wordt het winter. Precies op tijd om in mij ieder verlangen naar een hond van welk merk dan ook krachtig te vernietigen. Ziet de hondenbezitter in december: niet langer spreekt hij warm over Rakker en Jack. De tedere blikken hebben plaatsgemaakt voor onverholen afschuw. Wel eens iemand een hond uit zien laten terwijl een mengsel van natte sneeuw, hagel en ijzel zich over hem uitstort? En dat de hond dan, nog even welwillend als in de zomer, rustig de tijd neemt om ook de zevende gele sneeuwpop te besnuffelen? Wie een keer zo’n tafereel heeft gezien, wil echt geen hond meer. Tot het lente wordt.

5 comments:

Ab said...

Kun je een hond ook leasen voor de zomer?

papa dude said...

Ab wil doggysharing met de buren?
en uiteraard zij de wintermaanden

Kathinka said...

Het kan dus echt hè: www.citydog.nl *blink*

Anita said...

Wat is er mis met Erik? Je eigen trouwe viervoeter/vierdonsjes die best me je mee wil naar het strand.

Anonymous said...

wij hadden al een slimme hond met dat druilige weer liepen wij buiten en zat zij al weer droog en veilig boven voor de flat deur te wachten
wie wil er met dit hondenweer buiten.