Wednesday, December 20, 2006

December made me to this

Liefjes, vriendjes, lieve vriendjes en andersoortige verwanten,

Gemiddeld één keer per jaar is het zo ver, en het is nu: december is gearriveerd en je bent een knappe als je haar weet te ontwijken. December is nogal een fanatieke tante namelijk, en ze schuwt geen middel om zichzelf aan je op te dringen: ze is er en derhalve zul je blij, vredig en vernikkeld zijn, verdeurie! Ach, laat ik niet te hard zijn voor december, ze zou zelf waarschijnlijk ook liever in juli langskomen. Stel je eens voor dat je één keer per jaar ergens bent, één keer, en dat je dan ter ere van je komst overal wordt doodgegooid met kribbes en kinderkoortjes (‘De Jammerende Juweeltjes’ uit Emmer Compascuum).

December heeft ook prima kanten: je sociale leven wordt door haar duidelijk en ongenadig in kaart gebracht. Ontvang jij post? Hoera, je hebt een leven. Haalt geen kartonnetje jouw deurmat en geen mailtje jouw inbox? Tja, jammer joh, trek je conclusies. Voor de duidelijkheid: als je dit mailtje zit te lezen, vlei jezelf dan niet meteen met de gedachte dat jij in de eerste categorie zit. Een zwaluw maakt geen zomer, zelfs niet in december.

Ik zal mezelf niet in een van de categorieën plaatsen, maar ik kan wel terloops noemen dat er al enig chemisch gekleurd en beglitterd papier voor mij in de brievenbus van mijn woning is bezorgd.

Dat brengt mij altijd op goede ideeën. Kerstkaartjes stralen liefde uit, zelfs al weet je dat 19 anderen exact hetzelfde exemplaar hebben ontvangen. Kerstkaartjes inspireren mij tot de gedachte: ‘Ik ook!’ In het kader van de kerstgedachte die december mij hardhandig door de strot heeft geperst, geloof ik in die maand heilig in het retourneren van gunsten: geef jij mij kartonnen liefde, dan geef ik de rest van de wereld ook wat warmte. Ik ga ook kerstkaarten schrijven!

Nee, natuurlijk niet. Ik ben belazerd. Ik ga heus niet, alleen om klefheid uit te dragen, Hallmark sponsoren en de wereld lastigvallen met mijn in haast gekrabbelde, ongeïnspireerde, en onleesbare hiëroglyfen. Nog los van het feit dat ik, zoals ik vorig jaar uitgebreid uiteengezet heb, absoluut zeker vergeet om die dingen op de post te doen als ik ze wél zou produceren.

Dus, waerde lezer, kies ik er wederom voor om het anders op te lossen. Leve de digitalisering van snelwegen, die mijn kerstwens voor jou mede mogelijk maakt. Want mijn gebrek aan sociaal talent als het om kerstkaarten gaat mag natuurlijk niet mijn warme gevoelens en beste wensen voor jou in de weg staan. Derhalve, om die reden en daarom wens ik je bij dezen via het smaak- en sfeervolle leesvenster van je emailprogramma gezellige kerstdagen en een knallende (wat een matige woordspeling) jaarwisseling. Sjieke methode? Neen. Gemeend? Jazeker.

Gegroet, en vrede op aarde!

Die-hard Tink-aanhang heeft bovenstaand relaas inmiddels al geruime tijd in de mailbox ontvangen.